آزمایش خیز تیر طره
بارهای جانبی که بر روی تیر اثر می‌کنند باعث تغییر شکل آن می‌گردند به‌طوری‌که محور طولی تیر به‌صورت منحنی درمی‌آید. منحنی محور تیر تغییر شکل یافته اصطلاحاً به منحنی ارتجاعی تیر موسوم است. در کارهای مهندسی غالباً لازم است که تغییر مکان‌ها را در نقاط مختلف محور تیر حساب کنیم. برای مثال، محاسبه تغییر مکان‌ها برای تحلیل تیرهای نامعین ضروری است. کاربرد دیگر آن‌ها در طرح ساختمان‌ها است که معمولاً یک حد بالایی برای مقدار خیز تیر طره ماکزیمم در نظر گرفته می‌شود.
هدف از انجام آزمایش خیز تیر طره، تحقیق روابط بار-تغییر مكان است.
تعریف خیز:
خیز (Deflection)، به میزان جابجایی یک عضو سازه‌ای تحت اثر بار گفته می‌شود که ممکن است به یک زاویه یا یک طول نسبت داده شود. اندازه خیز یک عضو در زیر بار، رابطه مستقیمی با شیب جسم تغییر شکل یافته، تحت اثر آن بار دارد. این اندازه را می‌توان با انتگرال‌گیری از تابعی که شیب جسم بارگذاری شده را به‌صورت ریاضی توصیف می‌کند، حساب کرد. خیز به‌وسیله رابطه استاندارد (که تنها خیز تیرهای رایج تحت اثر بارگذاری‌های جداگانه را به دست می‌دهد) و یا به‌وسیله روش‌هایی همچون «کار مجازی»، «انتگرال‌گیری مستقیم»، «روش کاستیلیانو»، «روش مکالی»، «روش سختی مستقیم» و… به دست می‌آید. خیز یک تیر معمولاً با استفاده از رابطه تیر اولر-برنولی و خیز یک عضو صفحه‌ای یا پوسته‌ای نیز به‌وسیله نظریه صفحه یا پوسته محاسبه می‌شود.
وسایل آزمایش خیز تیر طره
- دستگاه آزمایش خیز(جك هیدرولیكی)
- كولیس
روش انجام آزمایش خیز تیر طره
تیر دو سر مفصل
روش كار به‌این‌ترتیب است كه قطعه مورد آزمایش را ابتدا توسط كولیس كاملاً اندازه‌گیری كرده و سپس آن را بین فک‌های دستگاه قرار می‌دهیم و دستگاه را روشن می‌کنیم و با افزایش مقدار نیرو مقادیر را ثبت می‌کنیم.
تیر كنسول
روش كار به‌این‌ترتیب است كه قطعه مورد آزمایش را ابتدا توسط كولیس كاملاً اندازه‌گیری كرده و سپس آن را به‌طور عمودی از پایین توسط یك گیره گیردار می‌کنیم و سر دیگر آن را آزاد رها می‌کنیم. سپس توسط نخ و قرقره بر سر آزاد آن بار وارد كرده و تغییر شکل‌ها را توسط گیج می‌خوانیم.
گفت و گو